Reinterpreting and Reproduction With the Medusa Myth

Bu çalışmada Medusa’nın sanat tarihindeki ifade biçimlerinin araştırılması amaçlanmaktadır. Makalenin “Medusa Miti ve Sanat Alanındaki Kullanımları” başlıklı birinci bölümünde Medusa mitine yer verilerek tarihsel süreçteki çeşitli kullanımları ele alınmıştır. miti hem tarihinde de feminizmde bir sembol olmuş üzerine birçok çalışma yapılmıştır. Sanatta feminist eleştiri bağlamında kadın sanatçılar tarihçileri tarafından alınan Medusa, eril sistemin ötekileştirdiği kurban ettiği olarak toplumsal cinsiyet feminizm hareketinde almıştır. “Yeniden Üretim Yeniden Anlamlandırma” ikinci ise mitinden yola çıkılarak, yeniden anlamlandırma kavramına verilmiştir. süreçte Marcel Duchamp, Gerilla Kızlar, Özlem Şimşek gibi ile örneklendirilmiştir bazen sarayları koruyan, çirkinleştirilerek gösterilen, güçlü olan gösterilen Benvenuto Cellini Luciano Garbati çalışmaları Bir mit 1545–1554 tarihleri arasında yapılan bronzheykeli Başı Perseus” adındadır döneminin başkaldırı hareketlerinden maniyerizmin en önemli örneklerindendir. Maniyerizm’de sanatçılar, abartıdan aşırılıktan ilham alırlar, Cellini’nin çıkarak yaptığı heykelinde başından yılanların fırlaması klasik anlayışına karşı olduğunun izlerini taşır. 2008 yılında Garbati, heykelini alarak hikayesindeki görünen rolleri “Perseus Medusa” isimli heykeli tersine çevirmiş kadının alandaki yeri yeni tartışmalar oluşmuştur.